Ο Νίκι Λάουντα υπήρξε από τις θρυλικές μορφές του μηχανοκίνητου αθλητισμού και ειδικότερα της Φόρμουλα 1. Η μεθοδικότητα στην προετοιμασία και η αποφασιστικότητα στους αγώνες ήταν τα δυο χαρακτηριστικά που τόν διέκριναν πάντα. Αναδείχθηκε τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής (1975, 1977, 1984), με 25 νίκες σε γκραν πρι, 24 πρωτιές στις εκκινήσεις και 24 ταχύτερους γύρους, ενώ 54 φορές ανέβηκε στο βάθρο των νικητών. Υπήρξε ο μοναδικός πιλότος που κέρδισε παγκόσμια πρωταθλήματος και με τις δύο κορυφαίες ομάδες της Φόρμουλα 1, την Φεράρι και την ΜακΛάρεν. Την 1η Αυγούστου 1976, ενεπλάκη σ’ ένα φρικτό δυστύχημα κατά την διάρκεια του γκραν πρι του Νίρμπουργκρινγκ, που σημάδεψε τον ίδιο και την ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Μετά την απόσυρση του από τις πίστες διακρίθηκε ως επιχειρηματίας, ιδρύοντας τρεις αεροπορικές εταιρείες, με πιο γνωστή την Lauda Air.
Ο Αντρέας Νικολάους «Νίκι» Λάουντα γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1949 στην Βιέννη, στους κόλπους μιας μεγαλοαστικής οικογένειας της αυστριακής πρωτεύουσας. Ένα Μίνι Κούπερ που τού χάρισε η γιαγιά του στα 20 του, ήταν ο καθοριστικός παράγοντας που τόν έκανε να ασχοληθεί με το σπορ του αυτοκινήτου. Η απόφασή του αυτή δυσαρέστησε τους γονείς του, αλλά η αποφασιστικότητα και η πειθώ του έκαμψαν την αντίδρασή τους.
Το 1972, πρωτοεμφανίστηκε στην Φόρμουλα 1 με την ομάδα της Μαρτς και το 1974 μεταπήδησε στην Φεράρι, που βρισκόταν υπό αναδιοργάνωση. Τον επόμενο χρόνο φανέρωσε το πλούσιο ταλέντο και σε συνδυασμό με την ποιότητα του μονοθεσίου του, κατέκτησε τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο.
Την 1η Αυγούστου 1976, ενώ βρισκόταν στο τιμόνι της Φεράρι στο περίφημο σιρκουί του Νίρμπουργκρινγκ, στη Γερμανία, το μονοθέσιο του έπεσε με σφοδρότητα πάνω σ’ έναν διαχωριστικό τοίχο και έπιασε φωτιά. Ο Λάουντα έμεινε παγιδευμένος για σχεδόν ένα λεπτό μέσα στο κόκπιτ, προτού τον ανασύρουν σώο τρεις άλλοι οδηγοί. Οι εικόνες του φρικτού ατυχήματος του παγκόσμιου πρωταθλητή σόκαραν όλο τον κόσμο.
Αλλά ο μαχητής Λάουντα επέζησε. Έξι εβδομάδες αργότερα, παρότι ακόμη βρισκόταν υπό ιατρική παρακολούθηση και αψηφώντας τα σοβαρά εγκαύματα στο πρόσωπό του, ταξίδεψε στην Ιταλία για να πάρει μέρος στο Γκραν Πρι της Μόντσα, αφήνοντας άναυδο τον κόσμο του μηχανοκίνητου αθλητισμού.
Εκείνη τη χρονιά, έδινε μάχη για τον τίτλο μέχρι και τον τελευταίο αγώνα με τον μεγάλο του αντίπαλο, τον Βρετανό Τζέιμς Χαντ, ο οποίος τελικά στέφθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής. Αυτή η επική αναμέτρηση, που αν μη τι άλλο αποκάλυψε τον κάθε άλλο παρά συνηθισμένο χαρακτήρα του Αυστριακού οδηγού, βρίσκεται στο επίκεντρο της πλοκής της ταινίας του Ρον Χάουαρντ «Rush» (2013).
Το 1977, ο Νίκι Λάουντα κέρδισε για δεύτερη φορά τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή με τη Φεράρι και δύο χρόνια αργότερα αποσύρθηκε από τους αγώνες για να αφιερωθεί στις επιχειρηματικές του δραστηριότητες, ιδρύοντας την Lauda Air, την πρώτη του αεροπορική εταιρεία. Οι αιθέρες ήταν το άλλο του πάθος.
Αλλά οι αγώνες δεν έπαψαν να τόν θέλγουν και επανέκαμψε το 1982 στην Φόρμουλα 1, αυτή τη φορά στο τιμόνι μιας ΜακΛάρεν. Με την αγγλική ομάδα κατέκτησε τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή το 1984, για τρίτη και τελευταία φορά.
Μετά το τέλος της καριέρας του, ο Λάουντα συνέχισε να είναι πανταχού παρών στους κύκλους της Φόρμουλα 1. Υπήρξε σύμβουλος της Φεράρι, επικεφαλής της αγωνιστικής ομάδας της Τζάγκουαρ, σχολιαστής της γερμανικής τηλεόρασης, μη εκτελεστικός πρόεδρος και μέτοχος της ομάδας Μερσέντες-Πετρόνας.
Τα τοξικά αέρια που είχε εισπνεύσει στο παραλίγο μοιραίο ατύχημα του 1976 επηρέασαν τον οργανισμό του. Έπειτα από δύο μεταμοσχεύσεις νεφρών το 1997 και το 2005, χρειάστηκε να υποβληθεί σε επείγουσα επέμβαση μεταμόσχευσης πνεύμονα τον Αύγουστο του 2018.
Ο Νίκι Λάουντα πέθανε στον ύπνο του, στο σπίτι του στην Βιέννη, στις 20 Μαΐου 2019, σε ηλικία 70 ετών. Από τους δύο γάμους του και από μια εξωσυζυγική του σχέση είχε αποκτήσει συνολικά πέντε παιδιά.
Πηγή: Σαν Σήμερα