Συνέντευξη του προέδρου της Ελληνικής Ομοσπονδίας Μαχητικών Τεχνών Σάμπο, Κουράς, Τσιδαόμπα (ΕΟΜΤΣΚΤ) στην Ασπασία Βελονάκη.
Το Σάμπο, είναι ένα μαχητικό άθλημα που καλλιεργείται στην Ελλάδα εδώ και δύο δεκαετίες και έχει φέρει περισσότερα από 100 μετάλλια σε επίπεδο παγκόσμιων και ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων στη χώρα μας, για τα οποία όμως… λίγοι γνωρίζουν. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, το σάμπο αναγνωρίστηκε από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) και οι σαμπίστες προσδοκούν πλέον πως το άθλημά τους θα ενταχθεί σύντομα στο μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός του πλανήτη. Η απουσία προβολής του στην Ελλάδα, το κατατάσσει στα μη προβεβλημένα αθλήματα και γι’ αυτό λαμβάνει και ιδιαίτερα χαμηλή επιχορήγηση. Όμως, η αποφοίτηση τριάντα έξι προπονητών από την πρώτη σχολή προπονητών Γ΄ κατηγορίας σάμπο της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού φέτος αλλάζει τα δεδομένα και φέρνει αισιοδοξία για ακόμη μεγαλύτερη ανάπτυξη στους ανθρώπους που το καλλιεργούν με αγάπη και μεράκι στη χώρα μας επί 20 χρόνια.
Την ερχόμενη Παρασκευή (11/11), ένας Έλληνας αθλητής και δύο Ελληνίδες αθλήτριες του σάμπο ρίχνονται στη «μάχη» του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος -το διοργανώνει η Παγκόσμια Ομοσπονδία FIAS-, το οποίο φέτος φιλοξενείται για πρώτη φορά στην Ιστορία στην πρωτεύουσα της Δημοκρατίας της Κιργιζίας, Μπισκέκ. Ο Γιώργος Μαρκαριάν, ο οποίος έχει αναδειχτεί Παγκόσμιος πρωταθλητής και πρωταθλητής Ευρώπης, θα διεκδικήσει με αξιώσεις ένα μετάλλιο στην Κιργιζία. Βλέψεις για βάθρο έχει και η Κατερίνα Θεοδωρακοπούλου, ενώ αντίστροφα για την πρώτη συμμετοχή της σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ανδρών/γυναικών μετρά η Μυρτώ Σοφικίδη.
Με αφορμή τη συμμετοχή των Ελλήνων αθλητών και αθλητριών στο επικείμενο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, το Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ), επικοινώνησε με τον πρόεδρο της Ελληνικής Ομοσπονδίας Μαχητικών Τεχνών Σάμπο, Κουράς, Τσιδαόμπα (ΕΟΜΤΣΚΤ) και μέλος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Σάμπο, Μέραμπι Ηλιάδη, για μια… καλύτερη γνωριμία με το άθλημα.
Ο αδελφός του Ομοσπονδιακού τεχνικού τζούντο Νίκου Ηλιάδη και θείος του τζουντόκα Ολυμπιονίκη μας Ηλία Ηλιάδη, ο οποίος θα είναι και ο αρχηγός της αποστολής στο επικείμενο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, μας… διδάσκει Σάμπο, μέσα από τη συνέντευξη που παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Ο Μέραμπι Ηλιάδης υπήρξε από τα παιδικά του χρόνια αθλητής της πάλης, του τζούντο και του σάμπο και έχει αφιερώσει τη ζωή του στα μαχητικά σπορ και δη στο σάμπο.
Αναλυτικά, η συνέντευξη του προέδρου της Ελληνικής Ομοσπονδίας Μαχητικών Τεχνών Σάμπο, Κουράς, Τσιδαόμπα (ΕΟΜΤΣΚΤ), Μέραμπι Ηλιάδη, στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ):
-Η λέξη Σάμπο που έχει τις ετυμολογικές ρίζες της;
ΗΛΙΑΔΗΣ: «Πρώτα απ’ όλα η λέξη Σάμπο (Sambo)προέρχεται από το SAMozashchita Bez Oruzhiya, που στα ρωσικά σημαίνει αυτοάμυνα χωρίς όπλο.
-Πότε εμφανίστηκε το Σάμπο ως άθλημα και πότε ήρθε στην Ελλάδα;
ΗΛΙΑΔΗΣ: «Το Σάμπο καλλιεργείται από το 1938, ενώ στην Ελλάδα η Ομοσπονδία συστάθηκε το 2001. Ξεκίνησε ως πολεμική τέχνη στη Σοβιετική Ένωση για τους άνδρες των Μυστικών Υπηρεσιών και γρήγορα εξελίχτηκε ως άθλημα για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Το 1939 έγινε το πρώτο πρωτάθλημα, ενώ τη δεκαετία του 50 άρχισαν να διεξάγονται διεθνείς αγώνες. Το 1966 αναγνωρίστηκε επίσημα ως διεθνές άθλημα. Το 1972 διεξήχθη το πρώτο ανοιχτό Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και το 1973 το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Δημιουργήθηκαν Ομοσπονδίες Sambo στην Ισπανία, την Ελλάδα, το Ισραήλ, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, τη Γαλλία και σε πολλές άλλες χώρες.
-Με ποια μαχητικά αθλήματα θα λέγατε πως μοιάζει το σάμπο; Είναι κάτι ανάμεσα σε πάλη και τζούντο ή τάε κβον ντο;
ΗΛΙΑΔΗΣ: «Είναι μία μίξη πολλών παλαιστικών στιλ. Oυσιαστικά πρόκειται για μετεξέλιξη του τζούντο, κατά την οποία ενσωματώθηκαν παραδοσιακά συστήματα µάχης άλλων χωρών, όπως στοιχεία από το εθνικό άθλημα του Ουζμπεκιστάν Κουράς (Kurash), από το Τσιδαόμπα (chidaoba) της Γεωργίας, το ακατούι (akatuy) των Τσουβάσιων, το τρίντε (trinte) των Μολδαβών, το καπσαγκάι (khapsagay) των Μογγόλων και το κοκ (kokh) των Αζέρων. Το σάμπο απορρόφησε επίσης τις ηθικές αρχές των λαών που μετέφεραν στις πολεμικές τέχνες ένα μέρος του πολιτισμού τους. Εμείς στο σάμπο δεν έχουμε επίθεση, αλλά αυτοάμυνα. Η φιλοσοφία του αθλήματος είναι ο άνθρωπος να είναι ασφαλής. Αυτό ασπάζονται όσοι ασχολούνται με το σάμπο».
-Σε τι επίπεδο βρίσκεται το ελληνικό σάμπο εκτός συνόρων;
ΗΛΙΑΔΗΣ: «Από το 2002, το ελληνικό σάμπο εκπροσωπείται ανελλιπώς σε όλες τις διεθνείς διοργανώσεις (Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, Βαλκανικούς Αγώνες κ.τ.λ.). Ήδη, από το 2002, από την πρώτη στιγμή που βγήκαμε εκτός συνόρων, έχουμε Έλληνα Παγκόσμιο Πρωταθλητή. Τον ανιψιό μου Διονύση Ηλιάδη (γιος του Γρηγόρη Ηλιάδη) που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία των 100 κιλών, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2002. Στο ίδιο παγκόσμιο πρωτάθλημα, ο Ηλίας Ηλιάδης (γιος του Μίρμαν Ηλιάδη) κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στα 82 κιλά. Περισσότερα από 100 μετάλλια έχει κατακτήσει έκτοτε η Ελλάδα στο σάμπο, σε διεθνείς διοργανώσεις».
-Πόσοι σύλλογοι καλλιεργούν το σάμπο στη χώρα μας;
ΗΛΙΑΔΗΣ: «Στην Ελλάδα υπάρχουν 48 σύλλογοι που καλλιεργούν το σάμπο. Υπάρχει, όπως βλέπετε, ανάπτυξη του αθλήματος και μεγάλο ενδιαφέρον από τους Έλληνες, τόσο στη βόρεια όσο και στη νότια Ελλάδα».
-Τι προσδοκίες έχει η Ελλάδα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Μπισκέκ από τους Γιώργο Μαρκαριάν, Κατερίδα Θεοδωρακοπούλου και Μυρτώ Σοφικίδη;
ΗΛΙΑΔΗΣ: «Ο Γιώργος Μαρκαριάν είναι γεννηθείς το 1999 και είναι ήδη παγκόσμιος πρωταθλητής και πρωταθλητής Ευρώπης. Η μητέρα του είναι Ελληνίδα και ο πατέρας του Αρμένιος. Ο Μαρκαριάν θα είναι σίγουρα στα μετάλλια! Η Κατερίνα Θεοδωρακοπούλου είναι γεννηθείσα το 2000 και είναι πολύ καλή. Ταξιδεύει με προσδοκίες στο Μπισκέκ. Η Μυρτώ Σοφικίδου γεννήθηκε το 2002, είναι μικρή ακόμη. Είναι η πρώτη συμμετοχή της σε επίπεδο γυναικών. Πάμε για να δώσουμε τη μάχη μας. Ποτέ βέβαια δεν ξέρεις τι θα προκύψει στον αγώνα. Θα συμμετείχαν πολλοί περισσότεροι Έλληνες και Ελληνίδες αθλητές, αλλά είναι πολύ ακριβά τα αεροπορικά εισιτήρια για την Μπισκέκ. Το κάθε εισιτήριο κοστίζει 1.500 ευρώ. Έναν μήνα πριν συμμετείχαμε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων/Εφήβων στην Αρμενία, με 25 αθλητές και κατακτήσαμε τέσσερα μετάλλια».
-Ποια βήματα χρειάζεται να γίνουν για την περαιτέρω ανάπτυξη του αθλήματος στη χώρα μας;
ΗΛΙΑΔΗΣ: «Πάρα πολλά! Η αλήθεια είναι πως με 2.000 ευρώ ετήσια επιχορήγηση, καθώς κατατασσόμαστε στα αναπτυσσόμενα αθλήματα, δυσκολευόμαστε πάρα πολύ οικονομικά. Φέτος, όμως είχαμε την πρώτη σχολή προπονητών της ΓΓΑ (Γ΄ κατηγορίας). Τριάντα έξι άτομα πήραν πτυχίο προπονητή σάμπο, κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό και ελπιδοφόρο για την ανάπτυξη του αθλήματος στην Ελλάδα. Παλιά δεν είχαμε επίσημους προπονητές. Είχαν μεν ολοκληρώσει τις σπουδές τους σε σχολές του εξωτερικού, όμως δεν ήταν αναγνωρισμένοι από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Φέτος, επιτέλους 36 προπονητές μπορούν να δουλέψουν στην Ελλάδα διδάσκοντας σάμπο στα νέα παιδιά και προσμένω πως αυτή η εξέλιξη θα χαρίσει διπλάσια μετάλλια στην Ελλάδα στο εγγύς μέλλον!».
-Και εκτός συνόρων, θα λέγατε πως είστε ικανοποιημένοι με την αναγνώριση του αθλήματος;
ΗΛΙΑΔΗΣ: «Είχαμε λάβει μέρος ως άθλημα και στους 1ους Ευρωπαϊκούς Αγώνες (European Games) στο Μπακού το 2015 και εν συνεχεία στους 2ους στο Μινσκ το 2019, οι οποίοι διοργανώνονται από τις Ευρωπαϊκές Ολυμπιακές Επιτροπές. Επιπρόσθετα, το άθλημα του σάμπο αναγνωρίστηκε από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή στους προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες, στο Τόκιο. Είναι πλέον θέμα χρόνου να μπει και στους Ολυμπιακούς Αγώνες… θα γίνει… 100%».
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ/ΜΠΕ