Πολλές φορές σκεφτόμαστε πως στην Βόρειο Κορέα την ποιο απομονωμένη χώρα του κόσμου, οι αθλητές σε πολλά σπορ έχουν τόσο καλές επιδόσεις. Η αλήθεια είναι ότι παρά το σκληρό και απάνθρωπο καθεστώς που υπάρχει, η Κυβέρνηση δίνει έμφαση στον αθλητισμό και την εκπαίδευση από την πολύ νεαρή ηλικία.
Ανά διαστήματα θα ανεβαίνουν άρθρα από την μοναδική αγγλόφωνη εφημερίδα της χώρας την Pyongyang Times, που έχουν σχέση με το αθλητισμό στη χώρα. Δεν είμαστε υπέρ του καθεστώτος, απλός, αναπαράγουμε την είδηση και δείχνουμε μια εικόνα της χώρας μέσα από τον αθλητικό βίο.
Η Ρι Χονγκ Σιλ είναι πάνω από 50 ετών, αλλά τρέχει μαζί με τους μαθητές της γεμάτη πάθος και κέφι που είχε στα είκοσί της,
Η Ρι Χονγκ Σιλ είναι μία από τις πρώτης γενιάς γυναίκες ποδοσφαιρίστριες της Βορείου Κορέας, μία από τις πρώτες μεγάλες αθλήτριες στο γυναικείο ποδόσφαιρο και τώρα δασκάλα που έχει εκπαιδεύσει πολλές ποδοσφαιρικές νέες γενιές.
Πολλοί από τους μαθητές της έχουν βραβευτεί με το βραβείο του καλύτερου παίκτη, καλύτερου σκόρερ και καλύτερου αγοριού τερματοφύλακα σε διάφορα διεθνή τουρνουά. Ένας από τους μαθητές της ήταν και ο διάσημος αστέρας Han Kwang Song.
Η Ri γεννήθηκε ως το τρίτο από τα οκτώ παιδιά μιας οικογένειας ψαράδων στο Chongjin της επαρχίας North Hamgyong και έδειξε ένα αξιοσημείωτο αθλητικό ταλέντο στην παιδική της ηλικία. Καθώς ήθελε να γίνει αθλήτρια, στην αρχή έγινε δρομέας στον τοπικό αθλητικό σύλλογο αφού τελείωσε το γυμνάσιο.
Αλλά, μετά συνέχισε στο ποδόσφαιρο σύμφωνα με την εντολή της επαρχίας για τη δημιουργία γυναικείας ποδοσφαιρικής ομάδας.
«Όταν μπήκα στη νεοσύστατη γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου, τα περισσότερα κορίτσια δεν τόλμησαν να μπουν, δεν ήμουν σίγουρη για την επιτυχία μου. Αφοσιώθηκα στο άθλημα μόνο με την πρόθεση να επιστρέψω την εμπιστοσύνη της συλλογικότητας που με στήριξε και να εξυψώσω την τιμή της χώρας», θυμάται ο Ρι.
Σύντομα έγινε πρωτοεμφανιζόμενη παίκτρια και διακρίθηκε στους Λαϊκούς Αγώνες το 1988 και στη συνέχεια ήρθε να παίξει ως σέντερ φορ της πρώτης εθνικής γυναικείας ομάδας ποδοσφαίρου της Βορείου Κορέας.
Επέδειξε τις ικανότητες της καθώς σκόραρε περισσότερα από δέκα γκολ σε διαφορετικούς διεθνείς αγώνες και συνέβαλε σημαντικά στην άνοδο της ομάδας της στην πρώτη τριάδα του γυναικείου ποδοσφαίρου στους 11ους Ασιατικούς Αγώνες το 1990.
Μετά το τέλος της καριέρας της, αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Φυσικής Αγωγής της Κορέας, εργάστηκε ως διαιτητής της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της Βορείου Κορέας και απέκτησε το προσόν του διεθνούς διαιτητή ποδοσφαίρου γυναικών.
Δραστηριοποιήθηκε ως επικεφαλής διαιτητής σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις, συμπεριλαμβανομένου του 13ου Ασιατικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου γυναικών και ήταν η πρώτη που έγινε διεθνής διαιτητής ποδοσφαίρου γυναικών της Βορείου Κορέας και βαθμολογήθηκε ως η καλύτερη γυναίκα διαιτητής της Ασίας.
Καθώς η Διεθνής Σχολή Ποδοσφαίρου της Πιονγκγιάνγκ ιδρύθηκε αργότερα, έβαλε όλη της την ενέργεια στην εκπαίδευση των νέων στο ποδόσφαιρο ως δασκάλα στην τεχνική.
«Όλες της οι σκέψεις και το πάθος της είναι αφιερωμένα στο ποδόσφαιρο. Ονειρεύεται να προπονεί νεαρούς άσους που θα επωμιστούν το μέλλον του ποδοσφαίρου της χώρας», δήλωσε ο Jon Suk Yong, δάσκαλος τερματοφυλάκων.
Πηγή: Pyongyang Times
