Έτη φωτός απέχει το ελληνικό από το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο στη δομή, οργάνωση, αξιοπιστία αλλά και το θέαμα.
Του Γιάννη Δάρα
Αντιπροέδρου της AIPS (Παγκόσμια Ομοσπονδία Αθλητικών Συντακτών)
Δημοσιογράφου ΕΡΤ
Γιατί οι Έλληνες φίλαθλοι διψούν για αγώνες του αγγλικού ή του ισπανικού πρωταθλήματος ή αγώνες του Champions League; Πολύ απλά γιατί αυτό που βλέπουν στην Ελλάδα, σε οποιαδήποτε κατηγορία, τους κάνει να ξεχνούν τι σημαίνει ποδόσφαιρο. Από την ωρα που θα φθάσουν στο γήπεδο, έως και την ώρα που θα φύγουν.
Το ποδόσφαιρο, είναι θέαμα, χαρά, απόλαυση με την παρέα μας. Διασκέδαση πριν, στη διάρκεια και μετά το παιχνίδι. Γιατί είναι ένα παιχνίδι για να περάσουμε όμορφα κάποιες ώρες. Να παθιαστούμε, να ξεσπάσουμε, να απολαύσουμε!
Στο εξωτερικό η οργάνωση και η δομή ξεκινά από το μικρό ερασιτεχνικό σωματείο που διαθέτει τις εγκαταστάσεις και τους επιμορφωμένους προπονητές. Τους γιατρούς και τους συμβούλους. Κι όσο ανεβαίνουμε κατηγορία υπάρχουν επενδυτές που στηρίζουν τις επαγγελματικές ομάδες γιατί συνδυάζουν την προσωπική τους ικανοποίηση με επένδυση και επιχειρηματική δραστηριότητα. Σε ανθρώπους, ομάδες και σύμβολα. Οι χορηγοί δίνουν γιατί το προιόν είναι καλό και έχουν οφέλη που τους επιστρέφονται και η χορηγία πιάνει τόπο. Υπάρχουν φίλαθλοι που στηρίζουν με τα διαρκείας και τις αγορές τους το οικονομικό πλάνο των συλλόγων.
Στην Ελλάδα, οι τελευταίοι ρομαντικοί που ασχολούνται με το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο εξαφανίζονται ένας-ένας, μην αντέχοντας τις δαιδαλώδεις διαδικασίες, την πολυνομία, την ανυπαρξία εγκαταστάσεων και οργάνωσης. Η γειτονιά, η ομάδα του καφενείου ή της συνοικίας σιγοσβήνει. Όλοι ζητούν οδοιπορικά. Για να τους δώσει, ποιος;
Στις μεγαλύτερες κατηγορίες έως και τη Γ’ Εθνική, ερασιτεχνική αλλά αμειβόμενη, λίγοι σύλλογοι είναι οργανωμένοι έτσι ώστε να αντέξουν τυχόν πρωταθλητισμό ή πολύ περισσότερο προβιβασμό. Χαμηλοί προϋπολογισμοί, κακές εγκαταστάσεις, έλλειψη στελεχών.
Στη Super League 2, και εφέτος κυριαρχεί το απόλυτο αλαλούμ. Κανείς δεν γνωρίζει πότε θα ξεκινήσει το πρωτάθλημα και με ποιες ομάδες. Αν θα συνεχιστούν οι διαμάχες στις δικαστικές αίθουσες, ποιο είναι το σωστό και πιο το λάθος.
Όλο το κακό ξεκινά από την αντινομία, τις αντικρουόμενες διατάξεις και την Αθλητική Δικαιοσύνη. Ποια είναι η λύση: Απλοί και ξεκάθαροι κανονισμοί, λιγότερα και ανεξάρτητα όργανα, άμεση λήψη αποφάσεων σε πρώτο και δεύτερο βαθμό. Δημοσιοποίηση και διαύγεια. Αυτές είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την αξιοπιστία των πρωταθλημάτων ακόμη και στην κορυφαία επαγγελματική κατηγορία της Super League 1.
Θα πρέπει λοιπόν να γίνει κατανοητό σε όλους πως το επαγγελματικό ποδόσφαιρο θα πρέπει μόνο του να αυτορυθμίζει τα θέματα του στην Super League 1 και 2 ακολουθώντας τους κανόνες των FIFA, UEFA και η ΕΠΟ να ρυθμίζει τα θέματα των υπόλοιπων κατηγοριών. Έτσι το τοπίο θα ξεκαθαρίσει και οι ρόλοι θα είναι διακριτοί.
