Connect with us

Αρθρογραφία

Όταν η θρυλική ομάδα των Blyth Spartans επανενωθηκε για να τιμήσει της ιστορική της πορεία στο FA Cup

Ήταν 27 Φεβρουαρίου 1978, όταν οι Σπαρτιάτες του Μπλάιθ, έπεσαν ηρωικά στο χορτάρι του St James Park του Νιουκάστλ -η έδρα τους, το Croft Park ήταν μικρό για να χωρέσει όλον αυτόν το κόσμο- όταν και γνώρισαν την ήττα με 2-1 από την Wrexham AFC. O δημοσιογράφος Mark Carruthers, το 2018 έγραψε ένα πολύ καλό αρθρο στην Αγγλική σελίδα, Chronicle Live, για να τιμήσει αυτό το γεγονός. Αυτη ειναι η μεταφρασή του άρθρου.

ΟΙ θρύλοι των Σπαρτιατών επανενώθηκαν! Πως 11 non-league παίχτες έγιναν ήρωες στην Βορειοανατολική Αγγλία!

11 ήρωες έδωσαν την μάχη τους σε ένα λασπωμένο και υγρό St James Park μια πικρή νύχτα του Φλεβάρη το 1978. 11 ήρωες κατάθεσαν ψυχή και σώμα και 42,000 ψυχές ήταν στα κάγκελα του Gallowgate. Η υποδοχή από τους οπαδούς τους ήταν ένα δείγμα της εκτίμησης για το αίμα, τον ιδρώτα και τα δάκρυα που έδωσαν για να ακουμπήσουν την αθανασία του κύπελλο Αγγλίας.

11 Σπαρτιάτες έγραψαν τα ονόματα τους με χρυσά γράμματα σε ένα γήπεδο όπου γεννήθηκαν ασπρόμαυροι ήρωες (σημ.: παίχτες – θρύλοι της Newcastle Utd). Παρά την ήττα στον επαναληπτικό αγώνα του 5ου γύρου στο κύπελλο Αγγλίας, οι παίχτες αποχώρησαν οι παίχτες των Σπαρτιατών από το St James Park ως θρύλοι. 

40 χρόνια αργότερα ο τερματοφύλακας Dave Clarke, ο αμυντικός (& αρχηγός της ομάδας) John Waterson, ο μέσος Keith Houghton και ο επιθετικός Alan Shoulder επέστρεψαν στον τόπο του εγκλήματος για να θυμηθούν αυτήν την τρομερή νύχτα για το ποδόσφαιρο στην Βορειοανατολική Αγγλία! Μια νύχτα, που αρκετοί σύλλογοι της Βορειοανατολικής ακτής που υποστηρίξαν τους Σπαρτιάτες, βοηθώντας να γίνει ακόμα ένα βήμα στα βιβλία της ποδοσφαιρικής ιστορίας.

Αλλά, πως θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Η ομάδα πίσω στους προκριματικούς νίκησε με επιτυχία τις ομάδες από την Northern League της Shildon, Crook Town, Consett and Bishop Auckland. Στους “κανονικούς” γύρους, ο Ian Mutrie, ο Steve Jones και ο νεοαποκτηθεις Alan Shoulder ήταν οι νικηφόροι μοχλοί των αγώνων εναντίον των Burscough, Chesterfield και της μεγάλης ομάδας των non-league κατηγωριών Enfield.

Η πρόσφατα υποβιβασμένη στην Division 2, Stoke City μας περίμενε στον 4ο γύρο του θεσμού. Η συνεργασία Terry Johnson – Steve Carney έστειλε την ομάδα στα ουράνια και την Stoke City εκτός και παίχτες όπως Kendall, Terry Conroy & Garth Crooks να μένουν αποσβολωμένοι.

Η πορεία της ομάδας στον θεσμό του κυπέλλου την έβαλε στα “μεγάλα” πρωτοσέλιδα και δημιούργησε αξιόλογες ιστορίες, όπως και ένα τραγούδι για τον παίχτη – θρύλο Brian Slane και τον προπονητή Jackie Marks. Ένα από αυτά μιλούσε για ένα τελετουργικό που ξεκίνησε ο τότε προπονητής της ομάδας Jackie Marks, έπιναν ουίσκι πριν από τον αγώνα λέγοντας ότι πίνουν “πετρέλαιο κίνησης (speed oil) ”γνωστό και ως “ένα μικρό τσίμπημα”!

“Το speed oil ξεκίνησε ως αστείο, αλλά, κατέληξε ως τελετουργικό”, δήλωσε ο μελλοντικός παίχτης της Carlisle United, Houghton.  “Ο Jackie (Marks) συνέχισε να λέει ότι ήταν ο μόνος που επιτρεπόταν να πίνει ουίσκι, αλλά ξέρω ότι σίγουρα δεν με άφησε στην απέξω“.

Ένας ονειρικός 5ος γύρος εναντίον της Newcastle Utd ήταν όνειρο, γιατί η Wrexham απέκλεισε την “Καρακάξες”, έτσι οι Σπαρτιάτες ταξίδεψαν στην Ουαλία για να πάρουν μια γενναία ισοπαλία που έφερε το γκλυκόπικρο φινάλε στον επαναληπτικό αγώνα. Ο σχολιαστής – θρύλος του BBC, Barry Davies, εντάχθηκε στους οπαδούς που τραγουδούσαν για τον Brian Slane και τον Jackie Marks.

Η υποστήριξη των οπαδών από όλη την Βορειοανατολική Αγγλία ήταν μεγάλη και ανταμείφθηκαν με το γρήγορο γκολ από τον Terry Johnson που έβαλε μπροστά την ομάδα. Όσο έτρεχε ο χρόνος του αγώνα ο αρχηγός των Σπαρτιατών, Waterson έριξε των μελλοντικό παίχτη της Newcastle Utd Bobby Shinton με την μπάλα να αναπηδά έξω από την γραμμή.

“Ήταν κόρνερ” είπε ο Waterson. “Άλλα, αυτά γίνονται στο ποδόσφαιρο, ο διαιτητής του αγώνα Alf Grey είχε διαφορετική άποψη, καθώς δήλωσε ότι δεν ήταν κόρνερ. Η απόφαση του ήταν ακόμη χειρότερη όταν σκόραρε η Wrexham. Ο τερματοφύλακας μας Clarke δήλωσε: “Απέκρουσα το 1ο και το 2ο κόρνερ, στο 3ο ο Dixie McNeill σκόραρε, δεν ήταν καν μια κανονική κεφαλιά.”

Η αστυνομία συμβούλεψε ότι ήταν καλύετρο ο αγώνας να μεταφερθεί από το Croft Park στο St James Park, μια κίνηση που ενθουσίασε πολλούς παίκτες της ομάδας. Ο Shoulder εξήγησε: “Αυτό ήταν πιο συναρπαστικό από οποιονδήποτε άλλο αγώνα, για να έρθει κάποιος να μας δει στο St James Park”.

“Η ισοπαλία εκεί έμοιαζε σαν ήττα, αλλά πιστεύαμε ότι θα μπορούσαμε να παίξουμε καλά μπροστά σε 20.000 οπαδούς”. Ωστόσο η πραγματικότητα ήταν διαφορετική, οι προβλέψει έπεσαν έξω γιατί ήταν διπλάσιοι όσοι ήθελαν να δουν των αγώνα. O Clark δήλωσε: “Υπήρξαν 10.000 που έμειναν έξω από το γήπεδο, ήμασταν στο λεωφορείο από το Blyth και είχαμε κολλήσει στην κίνηση. Ο οδηγός μας εξήγησε ότι όλοι ήθελαν να πάνε στο γήπεδο. Αυτό μας δημιούργησε αρκετοί νευρικότητα.”

Ακόμη και τώρα ο αρχηγός της ομάδας Waterson λέει ότι αυτή η νευρικότητα δεν μας βοήθησε στον αγώνα. “Όταν βγαίναμε από το τούνελ του γηπέδου δεν περιμέναμε να δούμε τόσο κόσμο, το γήπεδο ήταν γεμάτο”, δήλωσε. “Αυτό μας έμεινε στο μυαλό μας, ο ήχος που υπήρχε όταν βγήκαμε έξω στον αγωνιστικό χώρο ήταν υπέροχο.”

Ο Shoulder συνέχισε: “Έχω παίξει με την Sunderland 6 φορές εναντίον της Newcastle Utd, αυτός ό αγώνας ήταν καλύτερος. Να βλέπεις 37.000 μεθυσμένους Geordies να κάνουν θόρυβο, δεν πλησίαζε καθόλου την ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε στον αγώνα αυτόν, ήταν τόσο εκκωφαντικό, αυτό θα μείνει για πάντα χαραγμένο στο μυαλό μου,”

Όλα άλλαξαν ξαφνικά μέσα σε 20 λεπτά από το πέναλτι του Graham Whittle και το γκολ από τον επιθετικό Dixie McNeill να βάζει μπροστά τους “Δράκους” 2 γκολ. Όμως οι Σπαρτιάτες δεν τα παράτησαν, οι οπαδοί συνέχιζαν να φωνάζουν και ο Terry Johnson σκόραρε 8 λεπτά πριν το τέλος του αγώνα. Οι παίχτες ήλπιζαν στην ισοφάριση πριν την λήξη του αγώνα.

Ο Houghton δήλωσε: ¨Αν θα μπορούσαμε να βάλουμε ακόμη ένα γκολ, σίγουρα θα κερδίζαμε.”

“Δεν ήταν μια επαγγελματική ομάδα που πίεζε μια non-league ομάδα, αλλά, το αντίθετο.” Αλλά, η ισοπαλία δεν ήρθε ποτέ και τα δάκρυα ήρθαν με το σφύριγμα της λήξης στον αγώνα. Ο Jackie Marks έκλαψε και δεν ήταν ο μόνος. Το όνειρο μπορεί να μην έγινε πραγματικότητα στο Gallowgate, αλλά, αυτοί οι 11 θρύλοι εξασφάλισαν την αθανασία.

Μετάφραση: Χρήστος Καζαντζόγλου
Πηγή: Chronicle Live

Advertisement

Must See

More in Αρθρογραφία