Ήταν 25 Νοεμβρίου 2020, όταν ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα έπαιρνε μεταγραφή για την ομάδα του Παραδείσου.
O Ντιέγκο αγαπήθηκε όσοι λίγοι στο ποιο λαοφιλές σπορ του κόσμου, είχε την ικανότητα του να ελέγχει απόλυτα την μπάλα και να δημιουργεί ευκαιρίες για γκολ τόσο για τον ίδιο όσο και για τους συμπαίκτες του.
Ο κόσμος θα τον θυμάται για το “Χέρι του Θεού” στο Παγκόσμιο Κύπελλο που έγινε στο Μεξικό, το 1986, αλλά και για τα 2 πρωταθλήματα που κέρδισε με την Νάπολη το 1987 και το 1990.
Έχει χυθεί πολλή μελάνι για τον Ντιέγκο, διθυραμβικά, ιστορικά, αρνητικά, κάθε λογής λέξεις έχουν χρησιμοποιηθεί για τον θρύλο του ποδοσφαίρου, τι έχει πει όμως ο ίδιος?
Ορίστε μερικές από τις δηλώσεις του:
Για τα όνειρα που είχε ως παιδί:
“Δημοσιογραφός: Μικρέ, πες μας ποιος είσαι, πως σε λένε? Το ξέρεις οτι είσαι πολύ καλός?
Diego Maradona: Είμαι ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, είμαι δώδεκα χρονών, πηγαίνω στην έβδομη τάξη, ζω στο Φιορίτο.
Ευχαριστώ πολύ κύριε και οι συμπαίκτες μου είναι πολύ καλοί…
Δημοιογράφος: Μικρέ, ποια είναι τα όνειρά σου??
Diego Maradona: Έχω δυο όνειρα. Το πρώτο είναι να παίξω στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Το δεύτερο είναι να το κατακτήσω.”
Για το γκολ του εναντίον της Αγγλίας στο Μουντιάλ του 1986: “
“Το γκολ μπήκε λίγο με το κεφάλι του Ντιέγκο και λίγο με το χέρι του Θεού.”
Για το Νο 10 στη φανέλα του:
“Ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει και ανεξάρτητα από το ποιος είναι υπεύθυνος, το νούμερο 10 θα είναι πάντα δικό μου.”
Σχετικά με τα λάθη του:
“Το ποδόσφαιρο είναι το πιο όμορφο και υγιές άθλημα στον κόσμο. Το ποδόσφαιρο δεν πρέπει να πληρώσει για τα λάθη μου. Δεν φταίει η μπάλα.”
Για την επίσκεψη του στον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’:
“Περίμενα να βρω Αγίους και είδα χρυσά ταβάνια, χρυσούς πολυελαίους και κουρτίνες”
Για τον Πελέ:
“Αν ο Πελέ είναι ο Μπετόβεν, είμαι ο Ρον Γουντ, ο Κιθ Ρίτσαρντς και ο Μπόνο του ποδοσφαίρου, όλα μαζί σε ένα. Επειδή ήμουν η παθιασμένη πλευρά του ποδοσφαίρου.”
Gracias Diego!
